1 Οκτ 2007

Η Μάχη... και η Διαδικασία


Όπως περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, έτσι κι εγώ αγόρασα στις 26 Σεπτεμβρίου το HALO 3 για το XBOX 360. Μάλιστα δεν αγόρασα οποιαδήποτε έκδοση βρήκα μπροστά μου, αλλά είχα ήδη παραγγείλει πριν από 2 μήνες την Legendary Edition του παιχνιδιού, η οποία περιλαμβάνει μια ρεπλικα του κράνους του Master Chief, και μάλιστα αρκετά μεγαλύτερη από ότι πίστευα ότι θα είναι. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει επίσης και 2 DVD δισκάκια με πολύ έξτρα υλικό, το σημαντικότερο των οποίων το making of Halo 3. Δεν θα μπω καν στην διαδικασία να κάνω κάποιο review του παιχνιδιού (αν και το τερμάτισα μέσα σε 24 ώρες πάνω κάτω). Το να βλέπεις όμως τη διαδικασία κατασκευής ενός τέτοιου παιχνιδιού, ενός παιχνιδιού το οποίο υπάγεται στην σφαίρα της εμπειρίας, σε βάζει σε μια διαδικασία σκέψεων και συνειρμών για πολλά πράγματα στην βιομηχανία.

Ένας λόγος για τον οποίο αγοράζω τις συλλεκτικές εκδόσεις κάποιων παιχνιδιών (συνήθως των πολύ αναμενόμενων και εξ ορισμού ΑΑΑ τίτλων) είναι και οι συνεντεύξεις των συντελεστών ή ακόμα καλύτερα τα making of των παιχνιδιών. Αυτό μου δίνει την δυνατότητα να μπω στην διαδικασία ετοιμασίας του παιχνιδιού μέσα από τα μάτια των ίδιων των συντελεστών και να αξιολογήσω, αφότου έχω παίξει (και, ιδανικά, έχοντας τελειώσει) το παιχνίδι, όλη την προσπάθεια και το αποτέλεσμα αυτής. Εάν δηλαδή ο τίτλος έκανε αυτό που υποσχόταν, εάν έκανε παραπάνω, εάν όχι, και γενικά να έχω μια πλήρη διαμόρφωση άποψης πάνω σε αυτόν. Έτσι λοιπόν έχω δει τα making of των HALO 2, HALO 3, Civilization 4, WarCraft III, World Of WarCraft, WoW: The Burning Crusade, Half-Life 2, DOOM 3 και Tomb Raider Anniversary.

Βλέποντας αυτή την διαδικασία, μπορείς να συγκρίνεις τον τρόπο λειτουργίας της εκάστοτε ομάδας. Το μεγαλύτερο κοινό που έχουν οι μεγάλοι developers είναι η συνέπεια και το πάθος που έχουν για την δουλεία τους. Όταν κάποιος ξέρει ότι θα κάτσει και δυο και τρεις και δέκα μέρες συνεχόμενα μέσα στο studio για να μπορέσει να προλάβει τις οριοθετημενες ημερομηνίες που έχει βάλει ο ίδιος, αυτό δείχνει πίστη στην δουλεία του και πάθος για το καλύτερο δυνατό. Είναι αλήθεια ότι τα deadlines είναι μια μεγάλη θηλιά γύρω σου η οποία με την πάροδο του χρόνου μικραίνει όλο και πιο πολύ, μέχρι που να έρθει ο καιρός να καταλάβεις ότι πλέον είναι γύρω από τον λαιμό σου και εσύ πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου γρήγορα ώστε την κατάλληλη στιγμή να ξεφύγεις από τον πνιγμό και να γίνεις ήρωας.

Το δεύτερο το οποίο μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι πως πλέον η παραγωγή ενός (καλού) βιντεοπαιχνιδιού είναι μια φοβερά περίπλοκη διαδικασία. Ενώ λοιπόν αυτό μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε, διαβάζοντας απλά την λίστα με τα ονόματα στο τέλος του manual, είναι ασύλληπτο το για πόσους μήνες θα πρέπει να δουλεύει μια ομάδα για να μπορέσει πλέον να δώσει στο κοινό της βιομηχανίας τον τίτλο τον οποίο θέλει. Πληροφοριακά, το HALO 3 ετοιμαζόταν για περίπου 3 χρόνια, ενώ έναν χρόνο μόνο κράτησε η προπαραγωγη του τίτλου. Εάν λοιπόν βάλουμε μαζί τις διαδικασίες παραγωγής των γραφικών (αρτιστικα και τεχνικά), του πυρήνα του gameplay ( Artificial Intelligence, σχεδιασμός και λειτουργία όπλων και πιστών, εξισορρόπηση των μηχανισμών κτλ), της παραγωγής του ήχου (ηχογραφήσεις, συντονισμός, σχεδιασμός κτλ) και τέλος του playtesting ( χωρίς αυτό δεν υπάρχει βιομηχανία), τότε και μόνο τότε μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα για το τι χρειάζεται για να έρθει στα χέρια του ένας πραγματικά καλός τίτλος, πόσο μάλλον ένας τίτλος τόσο συζητημένος όσο το HALO 3. Υπάρχει λόγος που υπάρχει τόσο hype σε αυτές τις περιπτώσεις…

Σκεπτόμενος λοιπόν όλα τα παραπάνω, πραγματικά δεν δικαιολογώ καθόλου τις εταιρίες οι οποίες προσφέρουν μισοτελειωμένο προϊόν στους πελάτες τους. Καταλαβαίνω ότι και το budget μπορεί να είναι περιορισμένο, και ο χρόνος, ακόμα και το ανθρώπινο δυναμικό. Η απάντηση μου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ίδια: ρεαλισμός! Να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους και να μένουν πιστοί σε αυτούς. Δεν μπορεί να βγει ένα παιχνίδι της ποιότητας του HALO ή του Grand Theft Auto από μια ομάδα 20 ατόμων συνολικά μέσα σε 8 μήνες. Είναι αδύνατο! Επίσης καταλαβαίνω την ανάγκη για γρήγορο κέρδος στις περιπτώσεις των movie licenses, αλλά όπως δίδαξε και το παιχνίδι King Kong, το παιχνίδι είναι καλύτερα να είναι λίγο αργοπορημένο (που μπορεί άνετα και να μην είναι) αλλά να είναι καλό, παρά να κυκλοφορεί μαζί με την ταινία για να πουλήσει και να είναι χάλια. Σε τελική ανάλυση το ίδιο το παιχνίδι θα πρέπει να λειτουργεί ως προμοταρησμα της ταινίας και όχι το αντίθετο.

Έτσι λοιπόν οι πραγματικά καλοί τίτλοι είναι λίγοι στην βιομηχανία. Το 9αρι και το 10αρι στις βαθμολογίες είναι πλέον τόσο δύσκολο (έως άπιαστο) γιατί έχουν ανέβει πάρα πολύ οι προσδοκίες και η ποιότητα των τίτλων που φέρουν αυτές τις βαθμολογίες. Και προσωπικά πιστεύω ότι έτσι θα έπρεπε να είναι. Δεν θα είχε κανένα νόημα εάν κάθε τίτλος που κυκλοφορούσε ήταν άριστος, όπως δεν μπορεί και κάθε ταινία να είναι αριστουργηματική. Αυτό το οποίο θα πρέπει να γίνεται όμως είναι ο κάθε τίτλος να δικαιολογεί την αγορά του ανάλογα με τους στόχους τους οποίους έχει θέσει. Το God of War δεν είναι καλό παιχνίδι επειδή προσφέρει ιστορική ακεραιότητα και προσεγμένο σενάριο, αλλά είναι καλό παιχνίδι επειδή αυτό που κάνει το κάνει καλά. Όποιος παίζει Pro Evolution Soccer ξέρει ότι μπορεί τα ονόματα να μην είναι πάντα τα αληθινά, αλλά παραβλέπει αυτό το αρνητικό στοιχείο επειδή ο ίδιος ο τίτλος τον αναγκάζει να το κάνει λόγω της ποιότητας του. Έτσι λοιπόν είναι καλύτερα να έχουμε λιγότερους αριστουργηματικούς τίτλους, οι οποίοι όμως πραγματικά δικαιολογούν αυτόν τον τίτλο με την ποιότητα τους, ώστε να εκτιμούμε και τους ίδιους αλλά και τους υπόλοιπους τίτλους πιο εύκολα και πιο συνειδητά.


Ένα μόνο μικρό παράπονο. Καλό το πακέτο, φοβερό το κράνος, καλά τα extras, αλλά για 120 Ευρω είναι έγκλημα να μην υπάρχει ένα cd με το επικό soundtrack ενός πραγματικά κλασσικού πλέον τίτλου. Γιατί ρε Bungie; Τόσο δύσκολο ήταν;…

Congratulations for finishing the fight.

5 σχόλια:

Doppelganger είπε...

Το God of War δεν είναι καλό παιχνίδι επειδή προσφέρει ιστορική ακεραιότητα και προσεγμένο σενάριο.

Μαλλον ηθελες να βαλεις ενα "δεν" μετα το "επειδη", ετσι;

Kostas "KC" Chatzaropoulos είπε...

Το God of War δεν είναι καλό παιχνίδι επειδή προσφέρει ιστορική ακεραιότητα και προσεγμένο σενάριο, αλλά είναι καλό παιχνίδι επειδή αυτό που κάνει το κάνει καλά.

To "αλλα" απανταει στην ερωτηση σου.

Ανώνυμος είπε...

Με γιες με γιες, εγω διαβασα τα παραπανω λιγο γρηγορα λογω δουλειας, θελω να πω αρχικα πως το media markt του Περηστεριου εβαλε την Legendary εκδοση με 99 ευρω και την Limited με 64 ευρω , τη στιγμη που το αντιστοιχο του Ρεντι ειχε τις τιμες που ολοι ξερουμε, σπαστηκα πολυ γιατι ειτε θα γλιτωνα 11 ευρω ειτε θα εβαζα αλλα 25 να παρω την καλη την εκδοση, οπως και να χει καλο ειναι να ξερουν οι επομενοι αγοραστες, επισης θα κανω καποιο πιο ουσιαστικο σχολιο αργοτερα οταν ο χρονος δεν θα πιεζει.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν αρχηγέ πολύ καλό το αφιέρωμα σου για την ειδική έκδοση αυτή του Halo 3 και το τι έχει πρσφέρει αυτό το franshise στην βιομηχανία.Απλά θα ήθελα να πω ότι δυστυχώς δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμα αναρωτιούνται "μα τι στο καλό έχει αυτός ο τίτλος και πουλάει έτσι" για το αν τέτοιοι τίτλοι όσο ποιοτικοί και να είναι παραμερίζουν στην άκρη τους υπολοίπους τόσο λόγω ονόματος όσο και της ανάλογης ποιότητας που τους διακρίνει.
Τέλος πάντων ότι και να πούμε...εκεί έξω η μάχη ακόμα δεν ξεκίνησε για το Halo 3

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ σχεδόν σε όλo το κείμενο απλά μία γνώμη γύρω από το "Σε τελική ανάλυση το ίδιο το παιχνίδι θα πρέπει να λειτουργεί ως προμοταρησμα της ταινίας και όχι το αντίθετο" που έγραψες. Συνήθως βγαίνουν VGs από επιτυχημένες ταινίες άρα πιστεύω ότι έχουν στο μυαλό τους ότι θα πάει καλά και το VG σαν την της ταινίας.

Ωραίο κείμενο :D